Party in the U.S.A. 🎾

Tenis maçlarına ne kadar ilginiz vardır bilemiyorum ama çok az, çok minik tenis konuşacağım. Niyetim teknikten ziyade tenis ve kültür ilişkisine aşırı minik bir şekilde değinmek. Yoksa bence bunun üzerine daha kapsamlı akademik çalışmalar yapılabilir ki belki de yapılmıştır. (Amerika kıtasını keşfettiğim söylenemez.) Hatta belki de saçmalıyorumdur. Sonuçta burası benim deneme tahtam. 🤷🏼‍♀️ Aslında günlük hayatımızdaki her aksiyon, içine doğduğumuz ve/ veya içinde bulunduğumuz kültürü adeta bir ayna gibi yansıtır.

Tenis diğer sporlardan farklı olarak daha fazla efor sarfettiğin ve sadece kendinle olduğun bir spor. Futbol ya da basketbolda olduğu gibi koçundan her zaman destek alamazsın, kararlarını kendin vermek zorundasındır. Tüm bunları yaparken hem fiziksel hem de mental anlamda anda kalıp oyunu idare etmen gerekir. Bunları yaparken sana destek olacak kimse yoktur. Kampın hariç. :) Tabii sahada seninle değillerdir ama manevi olarak hep seninledirler. En azından öyle olmaları beklenir.

Bilhassa Grand Slam karşılaşmalarında kameralar oyuncuların kamplarına yakın çekim yapmayı severler. Bu kamplar aslında bize oyuncuların kültürleriyle ilgili çokça mesaj verir. Uzunca süredir tenis maçlarını izliyorum fakat benim gibi bir tenissever bile bunu ancak 2019 US Open Erkekler Final Maçı’nda farketti. :) Belki de şu zamana kadar denk geldiğim karşılaşmalarda kültürlerin benzer olmasından mütevellit farkedememişimdir.

Rus tenisçi Daniil Medvedev, 2019 yılında inanılmaz bir çıkış yakaladı. Öyle bir çıkış ki ATP sıralamasında 5.sıraya yerleşti. US Open ise bilinirliğinin daha da artmasındaki son noktaydı. Pek çok maçını takip ettim, hatta Wawrinka ile olan maçını Kadıköy’de bir barda telefonumdan izliyordum. :) Haliyle kampına çok da dikkat etme şansım olamamıştı. 

Medvedev tam bir Rus gibi inanılmaz soğukkanlılıkla bir bir eliyordu rakiplerini. Bazen tüm soğukkanlılığına rağmen kantarın topuzunu kaçırıp seyirciye sataşıyordu ki bu da bence Rus kültürünün toplumsal kuralları umursamaz netliğinin bir yansımasıydı. Sonuçta adabı muaşeretin gündemlerinde ön sırada olmadığı bir kültürden bahsediyoruz. Beni ilgilendiren kısım ise kamplardaki ekiplerin aksiyonlarıydı. 

Bunca zaman Mirka Federer’i hop oturup hop kalkarken, adeta ekselanslarına “eve gidince görürsün sen” tavrıyla izledik. Fakat onun o heyecanı ve hırsı belki de ekselanslarına, tüm teknik, yetenek ve tecrübenin yanında, artı güç veren faktördü. 

Haydi US Open 2019 Erkekler Finali’ne geri dönelim. Hiç Grand Slam kazanmamış biri olarak 3 kez Amerika Açık’ı kazanmış biriyle final maçı oynuyorsun ve setlerde 2-0 geridesin. Sonra rüzgar yönünü değiştiriyor, üzerine üzerine gelen o kum fırtınasından kurtulup şampiyonluk puanından seti çeviriyorsun. İnanılmaz bir şey değil mi? Böyle bir durumda kampınızın çıldırması gerektiğini düşünüyorum. Yaklaşık 5 saatlik maçtan aklımda muhteşem bir tenis izlemiş olma sevincinin yanında, başta Medvedev’in eşi hanımefendi olmak üzere tüm kampın ruhsuzluğunun verdiği üzüntü kaldı. Her ne kadar Medvedev buzdolabı hanımının takımının en önemli parçası olduğunu ve kendisine güven aşıladığını demeçlerinde belirtse de ben tatmin olmadım. İşte burada bahsettiğim kültür devreye giriyor bence. Ya da herkeste Mirka Federer hırsı bekliyorumdur. :)))

İzlediğimden bu yana içimdekileri dökmek istiyordum, kısmet bu güneymiş. :) Sonuç olarak muhteşem bir finaldi. Öyle gir maçtı ki turnuva başında US Open seyircisinin nefret ettiği Medvedev, 3.set itibariyle inanılmaz bir destek gördü seyirciden. (Bir şekilde izlemeniz şiddetle tavsiye edilir: https://youtu.be/ROaqNQ-12Js )

Tekrar normale dönebilirsek böyle güzel, leziz tenis maçlarında tekrar  buluşmak dileğiyle. 🎾

Bu yazının şarkısı da bu olsun :)