Hello! Is it me you're looking for?

Yüzyıllar önce bir çılgınlık yapıp blog açmaya karar vermiştim. Rüzgarı arkama almışçasına severek yazıyordum. Birden rüzgar ters esti, dengemi kaybettim ve “bir süre yere paralel gittikten sonra” düştüm. Haliyle yazılarımla birlikte infilak etmiş olduk. :) 

Blogging mevzusunun artık bittiği günümüzde neden tekrar yazmaya karar verdim açıkçası ben de bilmiyorum. Bunun üzerine düşünmek de istemiyorum. Niyetim sanırım içimdekileri uzay boşluğuna atmak. 

Tekrar hoş geldin. Tanıştığımıza memnun oldum.

Sevgiler,
Merve




Yorumlar

  1. Hayır. Uzay boşluğuna gitmiyor. Maslow 'un basamaklarını çok hızlı çıkınca nefes nefese kaldık postmodenler olarak. Daha gerçek eksiklikler tatmin olunca bu kaldı top list 'in başında. Yazmalıyım, çünkü içimden yazmaya değer şeyler geliyor diye hissediyoruz. Tabi böyle olunca; bu dönemin mahpusluğu da anlaşılamamak oluyor doğal olarak. Anlaşılmak da bir tür maden -kazımaya ihtiyaç duymayan-

    "Sen sadece anlat. Karşılık beklemeden sadece anlat. Çünkü mükafattır bir anlatıcıya doğru düzgün anlaşılmak." demişti seneler seneler önce Altan Erkekli abi. Anlayanınız bol bulunsun. Benim de.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Güzel yorumunuz için şimdiden teşekkürler. :)
(Adsız yorum bırakmamanız dileğiyle..)

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sıradanlaşan Kötülük ve PR Etkisi

Asimet 🖤